"در یکی از سایت ها به نقدی جالب در باره Sony PSP برخوردم که با کمی تغییرات و به روز رسانی در ادامه انرا می خوانیم شما با مطالعه مطالب زیر از آن به عنوان راهنمای خرید Slim Sony PSP و کسب اطلاعات بیشتر از این کنسول می توانید استفاده کنید!"
گاهی اوقات صحبت کردن درباره بعضی مسائل به نظر کمی با موضوعی به نام سن و سال نا متجانس می نماید. اگر به روزهای نسبتا دور کودکی همسن و سالهای من برگردیم به غیر از بازیهای به یاد ماندنی و غیر قابل جایگزینی مثل گل کوچیک ! خبری از تکنولوژی خیره کننده در رابطه با بازی نبود. تا اینکه کم کم سروکله سلطان بلامنازع آن دوران یعنی کنسول آتاری پیدا شد که در روزگار خود فوق العاده بود بهرحال دوران طلائی ظهور کنسول های بازی با ارائه دستگاههای متعدد دیگری نظیر Sega و Play Station ادامه پیدا کرد و تا اکنون نیز با ارائه نسخه سوم Play Station ، Microsoft Xbox 360 و کنسول پر سرو صدای نینتندو با نام Wii ادامه پیدا کرده است. اما در این میان در دسامبر 2004 برای اولین بار محصولی متفاوت و در کلاسی متفاوت در رده بازی ارائه گردید. در آن روز و در میان جمعیت عظیم تجمع کرده در مقابل فروشگاهها (که اتفاقا هیچ کدام هم در سن و سال کودکی نبودند !) محصول بی نظیر سونی با نام PSP (Play Station Portable) به بازار عرضه گردید. در گذر این چند سال این کنسول همچنان جزء محبوب ترین ها در این رده است در این مقاله به بررسی کامل و جامع این وسوسه گر کوچک می پردازیم. با ما همراه باشید.
تاریخچه دستگاههای بازی اینچنینی شاید به همان دستگاههای کوچک موسوم به Break برگردد که دارای گرافیک کاملا ساده ای بودند . از آن پس شرکت های مختلف تولید کننده بازی همانند نینتندو ، سونی و... نسخه های کامل تری را از این وسایل ارائه کردند که از میان آنها می توان به کنسول های دستی Game Boy و نینتندو DS اشاره کرد که البته طرفداران بیشماری نیز دارند. از یک لحاظ یعنی همان وجه بازی می توان PSP را نیز جزء همین خانواده پنداشت ولی شاید یک تفاوت عمده میان PSP و دیگر کنسول های دستی نام برده شده این است که PSP کاملا برای بزرگسالان (حداقل 17 یا 18 سال) طراحی شده است و هیچ چیزی از یک کنسول واقعی کم ندارد. بهمین خاطر میتوان آن را کاملا در یک کلاس متفاوت از این خانواده قلمداد کرد. البته تفاوت میان این دستگاه با اقلیت رقیبش بسیار از آنچه به نظر میرسد فراتر میرود که در یک نگاه کلی میتوان چند عدد از این نقاط برتری را برشمرد :
- وجود کارت حافظه Memory Stick Duo
- وجود کارتریج UMD (که اختصاصی سونی ست)
- امکان پشتیبانی از شبکه Wi-Fi
- قابلیت نصب Camera (عکسبرداری فیلم برداری با کیفیت بالا)
- قابلیت نصب GPS (سیستم موقیعت یاب جهانی)
- قابلیت نصب TV (در حال حاضر فقط در ژاپن)
-و...
از لحاظ بررسی ظاهری، PSP دارای ابعادی کاملا بزرگ است آنقدر بزرگ که تقریبا فکر گذاشتنش در جیب را فراموش کنید! ظاهر زیبای مستطیل شکل با گوشی های گرد از PSP وسیله ای کاملا خوش دست میسازد و همانگونه که از موقعیت دکمه ها بر می آید PSP برای کار با دو دست طراحی شده است. زیبائی طراحی دستگاه در حد بسیار بالائی بوده ، در نگاه اول هر بیننده ای را جذب می کند و شاید تنها نکته ای که بعنوان یک عیب بتوان به ظاهر دستگاه وارد نمود ماندن اثر انگشت بروی تمامی قسمت های آن است که همگی بدون استثنا بصورت براق تولید شده اند.
دستگاه دارای بیشترین تعداد دکمه ای است که تاکنون در یک چنین وسیله هایی مشاهده شده است ،چیزی در حدود 16 دکمه فقط در جلوی دستگاه وجود دارد! که بترتیب عبارتند از در سمت چپ چهار دکمه جهت حرکت در چهار سمت و در سمت راست چهار دکمه استاندارد دسته های بازی Play Station ، علاوه بر اینها هفت دکمه نیز در قسمت پائین صفحه نمایش وجود دارد که بترتیب از چپ به راست عبارتند از دکمه Home، دکمه های دوگانه تنظیم صدا ،تنظیم نور صفحه نمایش،تغییر وضعیت پخش صدا ، دکمه Select و دکمه Start.
علاوه براینها دکمه دیگری نیز در روی PSP و در سمت چپ وجود دارد که شاید در نگاه اول که هیچ، پس از مدت ها استفاده از آن هم آن را با اسپیکر اشتباه بگیرید و آن هم دکمه برآمده ایست که درست در زیر دکمه های جهتی واقع شده است و در حقیقت دکمه آنالوگ دستگاه جهت استفاده در بازی های نسبتا قدیمی ست. (همچنین برای وبگردی با مرورگر اینترنت در این دستگاه بکار می رود)
و اما چشمگیر ترین عنصر در نگاه اول به این زیبای کوچک ، صفحه نمایش زیبا و بزرگ آن است که بزرگترین و با کیفیت ترین صفحه نمایشی ست که تاکنون برای وسایل قابل حمل نظیر MP3 Player ها و یا همین کنسول های بازی ساخته شده است (البته استثناهایی نظیر Vaio UX 17 را فاکتور بگیرید). ابعاد این صفجه نمایش بی نظیر 4.3 اینچ است که توانائی نمایش 16.7 میلیون رنگ را نیز دارد.
یکی دیگر از فاکتورهای بی نظیر (با اطمینان می گویم بی نظیر!) PSP زاویه دید استثنایی صفحه نمایش آن است که باردیگر سونی برتری خود را به رخ همگان کشیده است جائیکه علاوه بر اینکه این زاویه دید در طرفین دستگاه تقریبا 180 درجه است در کمال شگفتی این زاویه از بالا نیز به هیچ وجه تغییر نمی کند یعنی کیفیت تصویر به نمایش در آمده از زاویه دید بالای دستگاه کاملا واضح و شفاف است که این، در میان تمامی ابزارهای دارای صفحه نمایش (از موبایل بگیر تا نوت بوک) کاملا بی نظیر است. بازی کردن در این صفحه نمایش با کیفیت یکی دیگر از تجربه هایی است که کاملا در نوع خود بی نظیر است.
نور این صفحه نمایش کاملا مناسب به نظر میرسد و حتی قرار دادن آن در پائین ترین سطح نور توسط دکمه تنظیم نور(که سه حالته است) برای بسیاری از محیط ها، زیاده از حد به نظر میرسد. البته نباید از یاد برد که با این همه این صفحه نمایش نیز در نهایت یک نوع LCD است که مشابه تمامی هم خانواده های خود دارای عیوبی مثل Dead Pixels (پیکسل سوخته) نیز هست پس حتما در موقع خرید کاملا به این موضوع دقت کنید. بر بالای دستگاه چراغ های نمایش روشن بودن یا در حال شارژ بودن ، فعال بودن Wi-Fi و همچنین چراغ وجود کارت حافظه موجود است.
در گوشه سمت چپ دکمه فعال کردن Wi-Fi و در سمت راست دکمه روشن کردن و یا در وضعیت Hold قرار دادن دستگاه قرار دارد که این دکمه حالتی فنری دارد بدین منظور که اگر این دکمه را روبه بالا کشیده و رها کنیم دستگاه به حالت Sleep میرود که شبیه همان Stand-by خودمان است و اگر دکمه را در بالا برای چند ثانیه کوتاه نگه داریم دستگاه کاملا خاموش میشود علاوه براین فشردن این دکمه رو به پائین حالت Hold را برای ما بوجود می آورد.
در قسمت پائین دستگاه محل اتصال شارژر به رنگ زرد و پورت اتصال هدفون دستگاه قرار دارد که از نوع جک 3.5 میلیمتری ست و علاوه بر امکان اتصال هر نوع هدست دلخواه به این پورت محل اتصال ریموت دستگاه نیز در این قسمت است
قسمت بالائی دستگاه از سه جزء کاملا مجزا تشکیل شده است که عبارتند از محل پورت Infrared، (Infrared در مدل های اسلیم وجود ندارد) محل اتصال پورت USB 2.0 و دکمه ای کشوئی جهت باز و بسته نمودن درب درایو دستگاه که حالتی فنری داشته و با قرار دادن UMD در درون درایو با بسته شدن درب، این دکمه نیز بصورت فنری حرکت می کند. البته یکی از نکاتی که هر شخصی را در رابطه با این درایو دچار سوء تفاهم میکند این است که اکثریت قریب به اتفاق کاربران تازه کار این درایو را با درایو Mini DVD اشتباه میگیرند و گمان می کنند که بوسیله آن میتوان کلیه Mini DVD ها را در PSP مشاهده نمود(که اگر می شد چه می شد!)
در حالیکه در واقع این درایو یک ابزار کاملا ابتکاری و انحصاری از سونی ست که تنها و تنها قادر به خواندن دیسک هایی با نام UMD)) دارای ظرفیت 1.8 گیگابایت می باشد که البته این دیسک ها هم در حقیقت دیسک تنها نیستند و در درون قابهایی قرار دارند که سونی به آنها کارتریج می گوید و محموعه این کارتریج و دیسک است که در درون این درایو جا خوش می کند و فعلا هم آش کشک خاله است و تنها بازی ها و معدود فیلم هایی که سونی روی این فرمت پخش کرده است توسط PSP قابل مشاهده می باشد (البته موضوع دیدن فیلم های بروی کارت حافظه چیز دیگری ست). علاوه بر موارد گفته شده ساختمان این دیسکها بدین صورت است که دیسک درون یک جعبه پلاستیکی قرار دارد و بروی دیسک نیز بغیر از یک محفظه مستطیل شکل که باز است بقیه رویه آن با یک پوشش شفاف پوشانده شده است که این محفظه باز محلی برای ورود گرد و خاک و البته اثر انگشت و در اثر مرور زمان کم شدن کیفیت دیسک است(دلیل دیگری برای اینکه PSP مناسب سن پائین نیست)
درایو UMD همانگونه که میدانید از نوع چرخنده است و این چرخش و دسترسی به اطلاعات بدون ایجاد صدا صورت نمی گیرد که البته صدای تولیدی آنچنان قابل توجه نیست و از آن مهمتر دستگاه در این حین کاملا بدون لرزش است.
قسمت پشت دستگاه محل کاور باتری (در سمت راست) و اسلات کارت حافظه (در سمت چپ) می باشد. کارت حافظه ای که PSP قادر به پشتیبانی از آن است از نوع Memory Stick Duo میباشد که قبل از خریددستگاه باید به فکر یک کارت حافظه پر و پیمان نیز باشید.
نکته مهم در رابطه با کارت حافظه این است که برای اینکه دستگاه قادر به شناسائی فایل های موجود در کارت حافظه باشد می بایست در ابتدا آن را فرمت نموده و یک پوشه با نام PSP در آن ساخته و سپس دیگر محتوی ها نظیر پوشه Music ،Movie و... را در درون آن بسازیم تا دستگاه قادر به شناسائی محتوی موجود در کارت باشد که البته گزینه ای نیز جهت اینگونه فرمت در درون منوهای PSP موجود است.
یکی از مهمترین نکاتی که در وسایل اینچنینی (Portable) کاملا می بایست مدنظر قرار گیرد مسئله عمر باتریست. برطبق ادعای سونی باتری لیتیومی با ظرفیت mAh1800 که در PSP بکار رفته است قادر به روشن نگاه داشتن دستگاه برای 4 الی 5 ساعت متوالی بازی ست بشرط اینکه از Wi-Fi دستگاه استفاده نکنیم که برای یک کاربر متوسط با یک بازی متوسط حتی میتواند تا یک هفته شارژ نگه دارد (منظور از کاربر متوسط استفاده مثلا چیزی در حدود 3 ساعت در یک هفته است). که این زمان کاملا بسته به میزان چرخش و دسترسی درایو دستگاه به دیسک UMD ست. ولی در یک آزمایش حقیقی این زمان برای یک بازی معمولی 5 ساعت ، برای استفاده از PSP در یک شبکه Peer-to-Peer بیسیم تا 2 ساعت و برای گوش دادن فقط به موسیقی تا 11 ساعت بود. لازم به ذکر است که زمان شارژ مجدد این باتری چیزی در حدود 2 ساعت و پنجاه دقیقه است.
هنگامیکه برای بار اول PSP را روشن میکنید زبانهای مورد پشتیبانی توسط آن به نمایش درمی آیند که عبارتند از ژاپنی ،انگلیسی ،آلمانی ،اسپانیائی ،فرانسوی ،ایتالیائی ،روسی وپرتغالی که لیست نسبتا کاملی ست.
ظاهر سیستم عامل مورد استفاده سونی در PSP کاملا گویا و راحت است و حتی بدون استفاده از دفترچه راهنما (که اغلب از بد حادثه به زبان شیوای ژاپنی نیز نگاشته شده است) نیز میتوان از آن سر درآورد .
در کل در منوی اصلی پنج انتخاب مختلف وجود دارد که عبارتند از : Setting، Photo، Music،Video و Game که کاملا واضح و بدون نیاز به توضیح هستند و با گردش توسط دکمه های جهتی بروی هر آیکون زیر منوهای هر کدام در زیر هر آیکون به نمایش در می آیند.
منوی Setting محل انجام کلیه تنظیمات دستگاه میباشد از تنظیمات فیلم و عکس و متن تا تنظیم تاریخ و زمان بهمراه تنظیمات Wi-Fi ،فرمت کردن کارت حافظه ، رمزگذاری بروی دستگاه یا بروی مراحل دلخواهی از هر بازی و کلا هر تنظیمی که فکرش را بکنید. تنظیم Wi-Fi دستگاه کاملا آسان و سر دستی ست جائیکه برای اتصال به شبکه مورد نظرتان در اغلب موارد فقط کافی ست تنظیمات پیش فرض دستگاه را قبول کنید همین و بس . در روزهای نخستین ارائه PSP به بازار بطور پیش فرض درون دستگاه خبری از مرورگر اینترنت نبود و بغیر از استفاده Wi-Fi بعنوان بازی در شبکه فقط می توانستید از طریق اینترنت Firm Ware دستگاه را در صورت موجود بودن آپدیت کنید ولی از ویرایش Firm Ware شماره 2.0 به بعد مرورگری نیز به این مجموعه اضافه گردید که نسبتا راحت بوده و تقریبا از تمامی Codec های صفحات وب و جاوا اسکریپت پشتیبانی میکند. در این مرورگر یک صفحه کلید مجازی نسبتا راحت وجود دارد که علاوه بر به خاطر آوردن نشانی صفحاتی که قبلا بازدید شده است، میانبری جهت ترکیباتی نظیر Http://www و .Com دارد که واقعا بدرد می خورد.
یکی دیگر از تغییراتی که از ورژن 2.0 به این طرف در PSP رخ داده است در ساپورت دستگاه از فرمت های تصویری جدید است جائیکه تا پیش از آن فقط عکس های با فرمت JPEG توسط PSP ساپورت می گردید درحالیکه توسط این ورژن جدید بغیر از فرمت ذکر شده فرمت های BMP، PNG، TIFF و GIF نیز توسط PSP ساپورت می شوند که با ورود به منوی Photo پیش نمایشی از عکس ها (Thumbnail) به نمایش در می آید که می توان در میان آنها گشت و هرکدام را که خواست Full Screen نمود.
بدون شک اگر شما دارای یکی از پلیر های زیبای سونی باشید اولین بار که سعی نمودید بروی آن آهنگهای دلخواهتان را بریزید با مشکل همیشگی سونی روبروشده اید که آنهم چیزی نیست مگر پشتیبانی نکردن سونی از هیچ فرمت صوتی مگر فرمت اختصاصی سونی با نام ATRAC 3 که شما را مجبور میکند حتی فایلهای MP3 را نیز به این فرمت مهجور تبدیل کنید در مورد PSP نیز این ماجرا تا زمان ارائه ورژن جدید برقرار بود که با ارائه آن PSP قادر به پشتیبانی از فرمتهای MP3، WMA، WAV و البته ATRAC 3 شد. در زمینه پخش ویدئو PSP از فرمت MPEG-4 استفاده می کند که همچنان تغییری در آن نداده است.
و اما اصلی ترین دلیل برای ساخته شدن وسیله ای نظیر PSP مطئنا بازی ست و امکانات دیگر در حد امکانات جانبی طبقه بندی می شوند. در این زمینه باید گفت که تجربه استفاده از PSP کاملا قابل مقایسه با یک کنسول واقعی مثل PS2 میباشد که در نوع خود کاملا بی نظیر است البته در این میان مشکلاتی در ورژن قبلی بود از جمله زمان زیاد لود شدن بازیها که بواسطه استفاده از کارتریج UMD رخ میداد و در مقایسه با رقیبان خود همانند نینتندو DS که از حافظه فلش استفاده می کنند امتیاز کمتری کسب می کرد ولی این یکی نیز در نسخه دوم Firm Ware دستگاه حل شده است زیرا که این زمان، به زمان نسبتا قابل قبول 10 ثانیه برای لود شدن تقلیل یافته است. در روزهای نخستین ارائه PSP به بازار، عناوین بازیهای این کنسول دستی بسیار کم و البته گران بودند و شاید تا چند ماه اول این عناوین به 3 عدد هم نمی رسیدند ولی خوش ساخت بودن همین تعداد کم بازیها (همانند Need For Speed) همچنان بر فروش PSP افزود تا اینکه هم اینک می توان گفت که این کنسول دستی به بلوغ رسیده است و تعداد بازیهای فراوانی ماهیانه بر انبوه بازی های قبلی افزوده می شود.
قلب تپنده قسمت سخت افزاری PSP را پردازنده 333 مگاهرتزی 32 بیتی شرکت MIPS تشکیل میدهد که اگر کمی به تاریخ ساخت اولیه PSP توجه کنیم می بینیم که در مقام مقایسه با گوشی های موبایل که تازه یکی دو ماه است به این سرعت پردازنده (E90 ،5700 و N95 بهمراه P1( رسیده اند سرعت PSP در حد بسیار بالایی است حافظه داخلی اصلی PSP میزان 32 مگابایت است که از طریق کارت حافظه قابل افزایش است علاوه بر آن میزان 4 مگابایت نیز بصورت Dram در PSP تعبیه شده است.
یکی از جالب ترین نکات در رابطه با PSP این است که بعلت همه گیر شدن، این دستگاه همواره مورد توجه سازندگان سایر وسایل جهت ساخت امکانات جانبی (Third Party)، بوده است و تقریبا هر آنچه که فکرش را بکنید برای PSP ساخته شده است از دوربین و GPS بگیرید تا انواع و اقسام وسایل جانبی در رابطه با زیبائی و حمل آن . این نیز حتما برایتان جالب است که بدانید یکی دو سال پیش هکرهای مهربان موفق شدند که ویندوز 95 را روی PSP بالا بیاورند!
یکی از خبرهای جدید در مورد PSP این است که شرکت سونی در تاریخ May 2007 یک نسخه جدید از PSP را با نام PSP Slim به نمایش گذاشت که قرار است این PSP جدید تا چندماه آینده وارد بازار شود(از ماه Sep 2007 وارد بازار شد!) مهمترین تغییرات صورت گرفته در این دستگاه :
- کاهش 33 درصدی در وزن دستگاه (وزن آن تقریبا به 189 گرم رسیده است)
- کاهش 19 درصدی در قطر دستگاه (قطر آن تقریبا 18 میلیمتر شده است)
- بهبود چشمگیر کارائی باتری
- کاهش زمان Loading بازیها
- خروجی تلویزیون (که البته کابل آن بطور جداگانه می بایست تهیه شود)
- و...
برای اطلاعات بیشتر نگاه کنید به PSP Fat یا PSP Slim انتخاب درست کدام است؟
که البته برخلاف ایران که با اعلام یک همچین خبری بازار در جهت افزایش قیمت تکان می خورد در اینجا سونی قیمت انواع فعلی PSP های خود را بشدت کاهش داد که این کاهش قیمت هنوز به ایران نرسیده است. تا جائی که قیمت PSP تا حد 180 دلار و یا کمتر نیز در روزهای اخیر (البته در بازارهای جهانی) رسیده است و در ایران هم که انگار نه انگار که اتفاقی افتاده باشد و قیمت همانی بود که بود (در انتها به قیمت اشاره می کنم)
یکی از نکات جالب در مورد این PSP جدید این است که با اینکه باتری نسخه فعلی از لحاظ ابعاد از این PSP جدید بزرگتر است می توان در مواقع ضروری از آن هم استفاده کرد.
و اما در مورد خرید این زیبا رو در ایران ، fatPSP های فعلی در بازار ایران در دو نوع بسته بندی موجود هستند که یکی با نام Basic و دیگری با عنوان Value Pack به فروش میرسند تنها فرق میان این دو بسته بندی در وجود هدفون ، کیف و بند مخصوص PSP ست که در مدل Value موجود است و در دیگری نیست . که شاید در میان این سه چیز هدفون های سفید رنگ دستگاه که بهمراه یک ریموت سیمی هستند از همه با ارزش تر به نظر برسند (این هدفون ها بیش از هر چیزی آدم را به یاد iPod می اندازد). البته وقتی بدانید که فرق قیمتی این دو بسته بندی چقدر است احتمالا کمی تعجب میکنید چون بسته معمولی دارای قیمتی معادل 190 هزار تومان و بسته دیگر یعنی Value Pack دارای قیمتی در حدود 225 هزار تومان است و یک هدفون و کیف و بند ناقابل چیزی در حدود35 هزار تومان برایتان آب میخورد! البته یکی از دلایل قیمت بالاتر بسته Value نسبت به بسته معمولی این است که بسته Value دیگر تولید نمی شود.
"به هر حال یک توصیه دوستانه خرید PSP Slim کاری کاملا عاقلانه است که در ایران در بسته هایPiano Black به فروش می رسد (کنسول به همراه شارژ و باطری )
که خرید جداگانه مموری کارد هدفون و سیم USB برای آن الویت و ضروری به نظر می رسد...قیمت جهانیPSP Slim در حدود 170 دلار است که اگر شما بخواهید انرا در ایران (تهران-میدان امام خمینی) تهیه کنید حداقل باید 210 هزار تومان بپردازید! گارنتی را در ایران فراموش کنید و اگر نسبت به ارتقا دستگاه به ورژن های کپی خور مهارتی ندارید از فروشنده بخواهید اینکار را برایتان انجام دهد"
برای اطلاعات بیشتر مراجعه کنید به از PSP بیشتر بدانیم
مقاله با کمی تغییرات و به روز رسانی از وب سایت writeage.com برداشت شده است!
لینک منبع اصلی: http://www.writeage.com/sony_psp_review.html
